در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد گوشت مار و خواص آن صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروان گرامی قرار گیرد.
توضیحاتی در مورد گوشت مار
به طور کلی مار جانوری خزنده است که گوشت‌خوار است و به حالت دراز کشیده و پا ندارد. پا نداشتن مار باعث می شود که مارها با مارمولک های بی پا اشتباه گرفته می‌شوند ، ولی باید توجه داشته که مار با مارمولک بی پا با هم تفاوت هایی دارند که می توانیم به این موارد اشاره کنیم ؛ مارها پلک ندارند و برای گوش هم سوراخی را شما نمی توانید ببینید و دارای پولک هایی پهن زیر شکم خود هستند و نوع زبان انها هم چنگالی است اما مارمولک اندامی کشیده دارد به همراه دمی کوتاه.
بزرگی طول مارها
مارها اندازه های متفاوتی دارند ، کوچکترین اندازه را مار قلمی دارد با 10 سانتیمتر و بلندترین مار هم 7 متر برای مار پینتون مشبک ثبت شده است.فسیلی از ماری به نام تیتانوبوآ شناخته شده است که طولی برابر 13 متر دارد.احتمالات زمین شناسی می گوید که نسل مار ها به مارمولک های آبی و یا زیر زمینی بر می گردد
شاید برایتان جالب باشد ولی باید بدانید که بیشتر مارها زهر ندارند ولی آن مقداری هم دارای زهز دارند از این زهر برای شکار و کشتن طعمه استفاده می کنند و در درجه بعد برای دفاع از خود. مارهای زهر دار می توانند حتی با یک نیش انسان را بکشند.
آن تعدادی از مارها که زهر ندارند یا طعمه را می بلعند و یا دور طعمه می پیچند و او را خفه می کنند.
همه چیز درباره مار
در طبقه بندی علمی مار ها را جانوریی خونسرد می دانند که در گروه آب پرده داران قرار دارند و جزو مهره داران محسوب می شوند.وقتی به بدن مار دقت می کنیم متوجه می شویم که بدن مار از پولک های زیبا تشکیل شده است که با هم هم پوشانی دارند.
نکته جالب در مورد مارها این است که بیشتر گونه های مار جمجه ای دارند که چندین مفصل بیشتر از اجداد شان که همان مارمولک ها هستند دارند.مزیت این جمجه این است که می توانند طعمه های بسیار بزرگتر از سرشان را براحتی بخورند.
نکته جالب در مورد اندان دورنی مار این است که برای تطبیق بیشتر با بدن کشیده و درازشان، اندام جفت پشت سر هم هستند یعنی یک کلیه پشت سر کلیه دیگر است و اکثر آنها یک ش دارند.
پوست مار
همانطور که می دانید پوست مار از پولک پوشیده شده است. برخلاف این باور که مردم فکر میکنند مارها پوستی لزج شبیه کرم دارند باید گفت کاملاً برعکس، مار، پوستی نرم با بافتی خشک دارد. بیشتر مارها با بهره‌گیری از پولک‌ها خاص شکم می‌توانند روی زمین بخزند یا از یک سطح بالا روند. پولک مار می‌تواند نرم، خاردار یا دانه‌ای باشد. پلک مارها شفاف است که به آن پولک‌های «تماشا» می‌گویند این پلک همواره بسته است. فرایند از دست دادن پولک‌ها، پوست‌اندازی نامیده می شود. برای یک مار لایهٔ کامل بیرونی پوست به صورت یک لایهٔ تکی کنده میشود. پولک‌های مار گسسته نیست مگر لایهٔ روی پوست، به این ترتیب با هر پوست‌اندازی پولک‌ها دانه‌ای کنده نمی‌شوند بلکه به صورت یک لایهٔ بیرونی از جا در می‌آیند مانند جورابی که پشت رو شده باشد. شکل و شمار پولک‌ها روی سر، پشت و شکم مارها ویژه است و از آن برای کاربردهای آرایه‌شناسی استفاده میشود. نامگذاری پولک‌ها در درجهٔ نخست بر پایهٔ جای آنها در بدن مار است. برای نمونه، می‌توان به مارهای کائنوفیدیان (Caenophidia) اشاره کرد که گستره و ردیف‌های پولک‌های پشتی متناظر با مهره‌های دمی است و به دانشمندان اجازه می‌دهد تا بدون کالبدشکافی مهره‌های جانور را بشمارند. مارها مانند جانوران دیگر پلک ندارند بلکه چشمان آنها با پولک‌های شفاف پوشانده شده‌است. چشم‌های مار همواره باز است تنها برای خواب شبکیه چشم بسته میشود یا صورتشان را در لایه‌های بدن فرو می‌برند و آن را می‌پوشانند.
حس بویایی در مارها
جالب است بدانید که مارها با بو کشیدن شکار خود را پیدا میکنند . آنها با کمک زبان چنگالی خود ذرات موجود در هوا را جمع‌آوری میکنند و آن را به اندام ژاکوبسون موجود در دهانشان منتقل میکنند تا بررسی شوند. دو شاخ بودن زبان به مارها کمک میکند تا به صورت هم زمان به حس بویایی و چشایی جهت دار دست یابند. آنها پیوسته زبان خود را حرکت می‌دهند تا از ذرات موجود در هوا، آب و خاک نمونه برداری کند، مواد شیمیایی موجود در آنها را تجزیه و تحلیل کند تا تشخیص دهد که آیا شکار یا مزاحمی در محیط پیرامون قرار دارد یا خیر. زبان چنگالی برای مارهایی که به زیر آب می‌روند مانند آناکوندا هم به خوبی کار میکند و به آنه کمک بسیار زیادی می کند
پوست اندازی مار
شاید برایتان جالب باشد که پوست‌اندازی چندین کاربرد دارد، نخست آنکه پوست کهنه و فرسوده با پوست تازه جایگزین میشود. دوم آنکه کمک میکند تا جانور انگل‌ها را از خود دور کند. باور بر آن است که در جانورانی مانند حشرات، پوست‌اندازی کمک میکند تا بدن رشد کند اما این مسئله برای مارها هنوز مورد بحث است. فرایند پوست‌اندازی چندین بار در زندگی یک مار روی می‌دهد. پیش از هر پوست‌اندازی مار از خوردن پرهیز میکند و اغلب پنهان میشود یا به یک جای امن می‌رود. درست پیش از پوست‌اندازی، پوست مار خشک و کدر میشود و چشم‌ها به رنگ آبی کدر (ابری) در می‌آید. سطح درونی پوست کهنه مایع میشود، این باعث میشود تا پوست کهنه از پوست نو که در زیر قرار دارد جدا شود. پس از چند روز چشم‌ها دوباره شفاف میشود و مار به بیرون از پوست کهنه می‌خزد. پوست کهنه در نزدیکی دهان می‌شکند و مار می‌تواند با مالیدن خود بر روی سطح‌های زبر بیرون بیاید. در بیشتر موارد پوست کهنه رو به پشت و از سر تا دم کنده میشود مانند یک جوراب که پشت رو شده باشد. پوست تازه بزرگتر و روشن‌تر است و حکمت پوست انداختن نیز همین است.
حس بینایی در مارها
تحقیقات نشان می دهد که توان بینایی در میان مارها بسیار متفاوت است برخی مارها تنها می‌توانند روشنایی را از تاریکی تشخیص دهند در حالی که برخی دیگر بینایی خوبی دارند. اما نکتهٔ مهم دربارهٔ همهٔ آنها این است که همهٔ آنها به اندازهٔ کافی می‌بینند با اینکه ممکن است تیزبین نباشند اما می‌توانند حرکات طعمه را ردیابی کنند. در حالت کلی بینایی مارهای درختی از مارهای خاکی (زیرزمینی) بهتر است. برخی مارها مانند مار آسیایی تاک (Asian vine) دارای دید دوچشمی است، اما چشمانش می‌توانند بر روی یک چیز هم‌زمان تمرکز کنند. در بیشتر مارها، جانور برای تمرکز بر روی یک جسم و دیدن آن، عدسی چشم نسبت به شبکیه پس و پیش میشود درحالی که در دیگر آب‌پرده‌داران عدسی چشم کش می‌آید. مردمک چشم مارهای شب زی، شکاف مانند است درحالی که مردمک چشم مارهایی که در روز بیدارند، به صورت گرد است.
استخوان بندی مار
به طور کلی استخوان‌بندی بیشتر مارها تنها از یک جمجمه، لامی، ستون مهره‌ها و دنده تشکیل شده است البته مارهای خانوادهٔ هنوفیدیا بازمانده‌هایی از لگن خاصره و اندام‌های پشتی از نسل‌های قبل، در آنها به جای مانده‌است. جمجمهٔ مار شامل یک بخش صلب و کامل برای اعصاب (neurocranium) است که بسیاری از استخوان‌های دیگر اتصال ضعیفی به آن دارند به ویژه استخوان‌های فک که برای خوردن شکارهای بزرگ به آسانی جابجا می‌شوند. سمت راست و چپ فک پایینی تنها با یک رباط انعطاف‌پذیر به هم وصل شده‌اند از این رو می‌توانند به میزان زیادی از هم فاصله بگیرند. بخش انتهایی استخوان‌های فک پایینی با یک استخوان چهارگوش (quadrate) مفصل شده‌اند که این اتصال به تحرک بیشتر فک کمک میکند. همچنین استخوان چهارگوش و استخوان‌های مربوط به فک پایینی به مار کمک میکنند تا هر گونه لرزشی در زمین را حس کنند و بتوانند در مواقع خطر فرار کنند. چون هر لبهٔ فک می‌تواند به‌طور مستقل نسبت به دیگری جابجا شود مارها فک خود را بر روی سطح به صورت شل و آزاد می‌گذارند تا بتوانند صداهای پیرامون را به صورت استریو دریافت و شکار را شناسایی کنند. مارها با وجود نداشتن گوش بیرونی و استخوان‌های کوچک گوش که مکانیسم تطبیق امپدانس را به عهده می‌گیرند؛ می‌توانند با کمک گذرگاه اتصال فک -استخوان چهارگوش – استخوان رکابی، لرزش و حرکت‌های به اندازهٔ یک آنگستروم را نیز حس کند و این حیرت انگیز است
سوپ گوشت مار
شاید نام سوپ مار را شنیده باشید ، سوپ مار یک خوراک معروف در هنگ کنگ است که به عنوان مکمل غذایی و دارای خواص مفید برای سلامتی هم شناخته میشود. این سوپ دارای گوشت دست کم دو گونه مار است و به دلیل اضافه کردن برگ‌های گل داودی و ادویه‌های دیگر، مزهٔ آن کمی شیرین است. گفته میشود گوشت مار در این سوپ، بافت و مزه‌ای نزدیک به گوشت مرغ دارد. سوپ مار در رستوران‌های ویژه به نام «شاه مار» یا «شی-وانگ» (به معنی حرفه‌ای در پخت مار) ارائه میشود. این غذاخوری‌ها بیشتر در منطقهٔ شام-شویی-پو و کاولون سیتی در هنگ کنگ دیده میشود. در فصل‌های پاییز و زمستان یک کاسه سوپ مار قیمتی برابر با ۷٫۷۵ دلار آمریکا دارد که قیمتی در حدود 100 هزار تومان به پول کشورمان است.
آرواره مار
آرواره مار ساختاری پیچیده دارد. برخلاف باور عمومی که مار می‌تواند آرواره اش را جابجا کند، باید گفت مارها آروارهٔ پایینی بسیار انعطاف‌پذیری دارند که دو نیمهٔ آن به صورت اتصال صلب به هم وصل نیستند همچنین چندین اتصال میان فک و جمجمه وجود دارد که به آنها اجازه می‌دهد دهانشان را برای بلعیدن درستهٔ یک شکار که قطرش از قطر بدن خود مار بیشتر است باز کنند. برای نمونه مار تخم-خور آفریقایی می‌تواند تخم‌هایی بسیار بزرگتر از قطر سرش را فروبرد. این مار هیچ دندانی ندارد اما پیش آمدگی استخوانی محکمی در لبهٔ درونی ستون مهره‌های خود دارند که با کمک آن تخم‌ها را می‌شکنند
انواع غذا با گوشت مار
در برخی فرهنگها مانند آشپزی کانتونی (مربوط به بخش‌هایی از چین است) خوراک‌هایی مانند سوپ مار وجود دارد که در پاییز معمولاً خورده میشود مردم منطقه بر این باورند که خوراک‌های برگرفته از مار باعث گرمی بدن و گرمی قلب میشود. در فرهنگ غرب خوردن مار در شرایط قحطی و گرسنگی زیاد ثبت شده‌است. البته مار زنگی پخته یک استثناء است که خوراک آن در بخش‌هایی از غرب آمریکا نیز رواج دارد. در کشورهای آسیایی مانند چین، تایوان، تایلند، اندونزی، ویتنام و کامبوج نوشیدن خون مار، بخصوص کبرا برای بالا بردن میل جنسی مردانه رواج دارد. این خون زمانی گرفته میشود که کبرا هنوز زنده است و معمولاً با یک نوشیدنی الکلی آمیخته میشود تا مزهٔ بهتری پیدا کند. در برخی کشورهای آسیایی یک یا چند مار را در یک نوشیدنی الکلی می‌خوابانند با این فرض که این نوشیدنی سنگین تر (قوی تر) میشود (و البته گران‌تر). آبگوشت مار نوعی آبگوشت بوده که در ایران قدیم از گوشت مار تهیه می‌شده و برای مصونیت از مارگزیدگی، دور کردن سحر و جادو، و افزایش قوای جنسی مصرف می شده است. در آمریکا به نیروهای ویژهٔ ارتش یاد داده میشود که چگونه یک مار را بگیرند، بکشند سپس بخورند به کسانی که چنین کار میکنند مارخور (snake eater) گفته میشود. این کار برای یادگیری چگونه جان به در بردن از شرایط دشوار است. شراب مار (蛇酒) یک نوشیدنی است که از خواباندن یک مار درسته در شراب برنج یا اتانول بدست می‌آید این نوشیدنی نخستین بار در چین ثبت شده‌است بر پایهٔ طب سنتی چین این نوشیدنی به فرد نیروی دوباره می‌بخشد و همین دلیل پر طرفداری این غذا است.
مارهای چمباتمه زن
شاید برایتان جالب باشد ولی مارهای چمباتمه زن بزرگ‌ترین مارهای دنیا هستند و شامل پیتون‌ها و بواها می‌باشند. آنها غیر سمی هستند و حیوانات دیگر را با فشار دادن و له کردن از پا درمی‌آورند. مارهای جمع شونده دور شکار خود می‌پیچند و به تدریج حلقه را تنگ‌تر میکنند تا شُش‌ها دیگر قادر به باز شدن نباشند؛ در نتیجه حیوان خفه میشود. آنها نیز مانند مارهای دیگر قادر به جویدن نیستند و شکار خود را یکباره می‌بلعند.
طعم گوشت مار
رنگ گوشت مار صورتی روشن است و طعم آن از گوشت ماهی قوی تر است و مزه بیشتری به غذا می دهد ولی کمی سفت تر است و باید بیشتر جویده شود. سوپ مار به صورت سنتی با برگ لیمو ترش که بسیار ریز خرد شده و کمی گل داودی برای آنکه شوری سوپ را کاهش دهد و آن را ملس کند، تهیه میشود. اما امروزه این سوپ را با فلفل، سرکه و خمیر مایهٔ سرخ شده در روغن تهیه میکنند تا سوپ را غلیظ تر و خوشمزه‌تر کنند.
خواص گوشت مار
تحقیقات نشان می دهد که در قدیم مار سیاه را در کوزه می انداخته اند و در کوره قرار می دادند تا به خاکستر تبدیل شود و سپس این خاکستر را با روغن زیتون مخلوط می کردن که باعث در آمدن مودر نقاطی از بدن که مویش ریخته است می شود و اگر کمی از ماده را با عسل مخلوط کنند و به چشم بمالند باعث تقویت قدرت بینایی می شود.
در علوم قدیمی امده است که اگر سر مار زهردار را در روغن زیتون و یا روغن کنجد بجوشانند و سپس آن را صاف کنند و در شیشه نگهداری کنند که برای درمان جذام و درمان زگیل خیلی مفید است.
